Juni 2019 - Dementie moeder

[Brainiac]

Helaas hebben wij afgelopen week, op 29 mei 2019, gehoord dat mijn moeder aan beginnende dementie lijd. Ik vind het heel erg en ik ben er heel verdrietig door.
Er is geen tijd om verdrietig te zijn want zolang ze nog redelijk kan nadenken, moet ik voor dit mensje zorgen zonder zelf uit te vallen.

Gisteren hebben wij gebarbecued samen met Desiree en Vera, dat was best gezellig.
Ik had moeder ook verzocht om de knoflooksaus te maken, ze heeft altijd de knoflooksaus voor de gourmet en barbeque gemaakt en ik wilde absoluut dat ze de knoflooksaus ook deze keer weer maakte. Het ging allemaal moeizamer dan normaal, ze wist niet meer welke kruiden ze erin deed maar toen ik alles voor haar had klaar gezet, had ze toch een prima knoflooksaus gemaakt.
Wat ik wel jammer vond; na afloop van de barbeque, toen mijn moeder al naar huis toe was, hoorde ik van Vera dat moeder schillen van de mango in een hoek van het balkon had gegooid.
Volgens moeder kon dit wel, helaas kan dat niet en als iemand altijd hamerde op geen etenswaren op balkon vanwege het ongedierte dan was het mijn moeder wel.

Daarom kwam deze mededeling even extra hard aan. Vandaag ga ik even naar mijn vriend Paul en ga ik ook de diagnose met hem bespreken. Hij is een wijs mens en misschien kan hij nog adviezen geven waar ik iets mee kan.

Paul is trouwens net zo oud als mijn moeder, ze schelen enkele maanden. Paul heeft zijn hele leven flink wat alcohol gedronken maar hij is nog in een zeer goede staat. Extra pijnlijk dat ik dan zie dat mijn moeder, die als grootste zonde roken had op haar 69e al zover achteruit is gegaan. Ze heeft altijd gezegd dat ze 100 wilde worden maar gezien deze diagnose, die eigenlijk ook een doodsvonnis is, zal mijn lieve moeder geen 100 jaar worden

[Brainiac]

Gisteren zouden wij barbequen maar Dees en Vera hadden niets voorbereid. Voor moeder heb ik bonen met biefstuk klaar gemaakt. Vera en Dees hebben wat biefstuk op en verder is niets klaar gemaakt.
Toen ik echt wilde beginnen had moeder geen zin meer omdat ze heel moe was, ze zag er ook vermoeid uit dus ik heb haar naar huis geholpen omdat ze de sleutels weer eens kwijt was.

Ik wilde die avond nog zoeken maar gezien mijn bezoek heb ik dit niet gedaan, vanmorgen heb ik nog een poging gedaan om haar sleutels te zoeken maar ook met de sleutelvinder lukte het niet om de sleutels te vinden.

Ik moet vanavond het eten voor onze schildpaspoes nog klaar maken. Moeder heeft ook geen echt ontbijt van mij gehad, ik had nootjes voor haar meegenomen. Ik wou dat  ik meer tijd had om voor mijn moeder te zorgen maar aan de andere kant is dat ook niet gezond voor mij.

[Brainiac]

Ik zag moeder op de camera nogal vreemd bewegen dus zat me niet lekker. Ik ging even naar moeder toe maar alles bleek goed te gaan.

Ze is al 2 dagen de sleutels van haar huis kwijt dus ik heb deze opgezocht voor haar. Dit allemaal in de nacht maar nu is het echt tijd om even rust te nemen. Over anderhalf uur gaat de wekker en moet ik weer naar mijn werkgever.

[Brainiac]

Moeder had een en ander onstabiel opgestapeld en dit is gevallen op een bord voor de katten.

Een zwaar bord is gevallen tegen een ruit ban van de keukendeur, daarna tegen een bord en het bord is kapot.

De ruit van de keuken heb ik niet goed gezien maar waarschijnlijk is het ook kapot. Daar kijk ik vanavond wel voor.

----
Moeder is 22 juni gevallen omdat ze dacht dat ze een kat moest helpen. Ze was een trapje opgelopen en daar vanaf gevallen omdat ze niet goed oplette.
De eerste dagen gaf ze zelf aan naar de EHBO te moeten maar aangezien ze beginnend dementerende is, dacht ik dat zij de situatie niet goed had ingeschat. Achteraf bleek ik zelf de enige te zijn die het verkeerd had ingeschat want dinsdag stuurde mijn moeder mij een whatsapp bericht dat ik meteen naar huis toe moest komen.
Ze had zoveel pijn dat ze het niet meer uithield. Ik ben naar huis gegaan en daar liep mijn moeder weer redelijk normaal in de gang.

Ik dacht dus dat alles wel meeviel maar helaas bleek dit niet zo te zijn. We zijn naar de huisarts en Sint Franciscus gasthuis geweest en daar bleek dat haar been op twee plaatsen gebroken is. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Mijn moeder had nog zo aangegeven dat ze naar de EHBO moest maar ik schatte de situatie niet goed in. Kwam dat omdat ik niet genoeg tijd aan haar gaf, niet genoeg aandacht voor haar had? Ik kan het niet eens beantwoorden. Ik weet alleen dat ik heel erg dom ben geweest door niet goed naar mijn dementerende moeder te luisteren en dat ze daardoor een paar dagen extra pijn heeft geleden en ook nog eens alleen in huis zat terwijl ze dus wel degelijk goede ondersteuning nodig had.

[Brainiac]

Tussen 22 juni en 02 augustus 2019 heeft mijn moeder bij Aafje in het verpleegtehuis gelegen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zeker niet tevreden ben over de kwaliteit van Aafje.
De verpleging is de hele dag door aan het werk, de informatieverstrekking in Aafje is zeer slecht.

Haar kamer in het verpleegtehuis waarin ze verbleef was altijd verschrikkelijk warm, op de gangen was het lekker koel maar in de kamer waar mijn moeder zat was het veel te warm, ook op de dagen dat de thermometer niet de 40 graden raakte.

Daarnaast was het een verschrikkelijke weg vanaf de receptie naar 'het paviljoen'. Gang door, lift naar boven, gang doorlopen, met de lift weer naar de begane grond dan een stuk lopen en dan weer een lift naar boven. Zodra ik binnen kwam in het verpleegtehuis viel de doordringende geur van verschraalde urine mijn neus al lastig.

[Brainiac]

Mijn moeder heeft een flink aantal weken bij Aafje vertoeft omdat zij haar benen had gebroken.

ondanks dat het gips nog niet van haar benen was moest zo nodig naar huis toe en mijn oom heeft haar opgehaald en heeft hij naar huis toe gebracht.

Bij zorginstelling Aafje ging het allemaal niet zoals het hoorde, wij hadden afgesproken om mijn moeder om 13 uur op te halen. mijn oom melden nog aan de zusters van Aafje smeetsland dat zij er vandoor gingen en de zusters zwaaide haar nog uit.

Een uur later kreeg ik een telefoontje van Aafje smeetsland dat ze uitgeschreven had moeten uitschrijven dit niet had gedaan en dat de medicijnen nog bij Aafje smeetsland stonden.

Aafje smeetsland vond het daarom ook wel erg makkelijk dat ik nog een keer vanuit Rotterdam crooswijk terug naar Rotterdam IJsselmonde ging om daar de medicijnen alsnog een keer op te halen.

De dame die je kan de telefoon had komen uiteraard wel vertellen dat het allemaal wel de schuld van mijn oom en mijn dementerende moeder was maar absoluut niet haar schuld want ondanks dat er was afgesproken dat zij om 13 uur werd afgehaald ja beetje jammer maar ja ze had net even geen tijd op dat moment en ze hadden wel even moeten wachten.

nu kan je natuurlijk op geen enkele manier van een dementerende vrouw verwachten dat zij weet dat zij zichzelf moet melden bij de hoofdzuster of the hoofdverantwoordelijke weet ik veel hoe die dame al daar heette qua functie.

maar dat de dame in kwestie zichzelf erg makkelijk vanaf heeft gemaakt door te zeggen dat het allemaal niet haar schuld was en dat zij om 13 uur de gegevens niet correct had verwerkt en de medicijnen klaar staan ja dat was wel duidelijk hebben trof iedereen zijn schuld behalve die van haar.